Do opinii publicznej Elbląga docierają niepokojące wieści o zamiarze likwidacji oddziału położniczo-ginekologicznego w Szpitalu Miejskim św. Jana Pawła II i przeniesienia go do Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego przy ul. Królewieckiej. Przywołuję „zamiar”, chociaż według moich informacji od dłuższego czasu trwają konkretne działania. Ograniczono pracę oddziału ginekologicznego na I piętrze Szpitala, komasując go w zmniejszonym wymiarze na parterze na terenie położnictwa, co utrudnia zabiegi operacyjne. Na miejsca odchodzących na emeryturę położnych nie przyjmuje się nowych. Prawdopodobnym terminem zamknięcia ginekologii miejskiej jest koniec roku 2020 – pisze posłanka Monika Falej (Lewica).

Na wstępie chciałabym stwierdzić, że tak ważne strategicznie przedsięwzięcie dla usług szpitalnych nie powinno być przedmiotem pogłosek. Do decyzji powinna prowadzić wyprzedzająca jawna procedura. Z oddziału w br. skorzystało ok. 2100 pacjentek. I właśnie dobro pacjentek musi stać ponad „cichymi’ działaniami. Jak dotąd, temat nie był nawet wstępnie konsultowany z radnymi, nie mówiąc o mnogości instytucji i podmiotów. Byłoby rzeczą niedobrą, aby pojawił się już wyłącznie do zatwierdzenia harmonogram realizacyjny; czasu nie pozostało wiele. Przyszłe ewentualne pacjentki nie są traktowane poważnie.

Niezrozumiałe są wspomniane „zamiary”. Przed laty planowano utworzenie w Szpitalu Miejskim specjalistycznej placówki, m. in. … poprzez przeniesienie kobiecych oddziałów ze Szpitala Wojewódzkiego. Po konsolidacji szpitali Komeńskiego -Żeromskiego siedziba ginekologii przy Żeromskiego była modernizowana, z dalszym tego planowanym postępem, co zaznaczono podczas umowy modernizacyjnej z 30 sierpnia 2017 roku. Ginekologia miejska dysponuje pomieszczeniami zgodnymi z wymaganiami, np. sale dla pacjentek wyposażono w węzły sanitarne.

Dokonano również centralizacji świadczeń medycznych obejmujących przeniesienie Poradni Ginekologiczno – Położniczej działającej przy ul. Myliusa do lokalizacji przy ul. Komeńskiego. Założeniem było konsolidacja ośrodkowa świadczeń jednolitych z zakresu leczenia szpitalnego wraz ze świadczeniami z ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. I oto teraz ta konsolidacja ma zniknąć? Stworzony system działał w warunkach pewnego rodzaju konkurencji ze Szpitalem Wojewódzkim, co jest motorem doskonalenia jakości.

Największym bowiem osiągnięciem ginekologii miejskiej jest jej ocena przez pacjentki. Chciały     one i chcą tam nadal się leczyć oraz rodzić elbląskie nowe pokolenia. Nikomu nie odbierając, powstanie monopolistycznego molochu ginekologicznego napełnia je obawą. Mają zaufanie do zespołu leczącego i będącego przy ich porodach. Uważają, że miejsce oddziału ginekologiczno-położniczego przy Żeromskiego powinno być tam nadal. Znaczenie opinii publicznej w Elblągu osłabło w ostatnich latach; czy jednak i w tym przypadku zostanie zignorowane?

Panie Prezydencie,

posłanka musi sobie zdawać sprawę ze współczesnych komplikacji towarzyszących służbie zdrowia. One są obecne także w tej części, która jest podporządkowana samorządom. Z uwagą śledzę je na terenie miasta, którego mieszkańcy mi zaufali. Na ocenę dobrą oceniłam przygotowanie Szpitala Miejskiego do pandemii i ta moja ocena sprawdziła się w praktycznym działaniu Szpitala. Staram się również zagłębiać w różnego rodzaju dokumenty, plany i rozważania dotyczące miejskiej służby zdrowia. Bardzo wiele-moim zdaniem-wnosi Protokół z dnia 28 czerwca 2017 roku podsumowujący pracę doraźnej Komisji RM ds. analizy i monitorowania działań konsolidacyjnych obu szpitali (miejskiego i „wojskowego”). Komisją kierował radny Paweł Fedorczyk.

Na podstawie dotychczasowych powyższych argumentów oraz treści Protokołu uważam, że likwidacja i przeniesienie ginekologii miejskiej, tak dobrze funkcjonującej, jako absorbujące i pochłaniające energię, powinny zostać zaniechane.

Natomiast warto wczytać się, ale i realizować zalecenia radnych z Komisji doraźnej:

1.Dotyczące potrzeb rehabilitacyjnych i zdrowotnych seniorów. Elbląg jest ewenementem w skali kraju w zakresie wskaźnika obciążenia demograficznego, czyli stosunku liczby osób w wieku poprodukcyjnym do liczby osób w wieku przedprodukcyjnym. Wzrósł on w Elblągu ciągu kilku lat o 28% w gminach ościennych jest dwukrotnie niższy. Jedną z przyczyn jest zapewne migracja mieszkańców młodych za pracą; seniorzy zostają, często pozbawieni rodzinnego wsparcia.

W Elblągu jest więcej osób w wieku emerytalnym niż dzieci i młodzieży w wieku do lat 18, elbląska służba zdrowia nie nadąża w opiece zdrowotnej wobec wielospecjalistycznych dolegliwości. ZOL nie zapewnia usług opiekuńczych wszystkim oczekującym.

Samorządy polskie stawiają na pierwszym miejscu na kompleksowość działań: Centra Senioralne, poradnie i oddziały geriatryczne. Miasto zatrzymało się na elementach łagodzących: Program na rzecz Osób Starszych, Karta Seniora, Rada Seniorów, pełnomocnik, Uniwersytet III Wieku, program kierunek Zdrowie.

Lębork ma natomiast oddział geriatryczny (7 mln zł), Sopot buduje Centrum Opieki Geriatrycznej (25 mln- 85 % środki unijne), a Gdańsk- Centrum Geriatrii (12 mln, w tym 85 % Unia). Wspominam tylko poradnie w Łowiczu, Skierniewicach, Brzesku. Problemem jest brak geriatrów; nie podejmuje się go wyprzedzająco (mówi się, ale nie pozyskuje).

Powstanie poradni geriatrycznej, a w kolejności oddziału-to powinno być jedno z głównych wspólnych zadań obu Szpitali: Miejskiego i Wojewódzkiego. Pomocnym natomiast doświadczenie parlamentarne i możliwości dyrektor i posłanki Elżbiety Gelert.

2.Obok wielu spraw merytorycznych miejskiej opieki medycznej Protokół Komisji doraźnej wskazuje na utrudniające zaplecze tej opieki. To miejsca parkingowe wzdłuż ul. Komeńskiego  z dowolnością parkowania, co ewidentnie zagraża pieszym, często chorym. W tym miejscu nie są oni najważniejszymi. Symbolem bylejakości jest też parking naprzeciwko szpitala. Szpital się modernizuje, natomiast stan otoczenia systematycznie się pogarsza, odchodząc od wymogów współczesności zaplecza placówki służby zdrowia. W dyskusji komisyjnej przewijała się możliwość organizowania parkingu na rozległych terenach wewnętrznych obu części Szpitala.

Chciałabym wskazać, że Protokół powstał ponad 3 lata temu, co stwarzało możliwość przynajmniej częściowej realizacji zaleceń, w wielu wskazanych kierunkach.

Panie Prezydencie!

Istnieją jednoznaczne przeciwskazania wobec kontynuacji zamierzeń likwidacji ginekologii miejskiej. Proszę jednocześnie o odpowiedź na pytania i problemy:

1.Czy mimo społecznej negacji zamierza Pan zlikwidować i przenieść oddział ginekologiczno-położniczy?

2.Jaki jest ewentualny terminowy harmonogram „likwidacyjny”?

3.Jak przewiduje się sposób procedowania decyzji w zakresie społecznym: informacja dla mieszkańców, opinie organizacji pozarządowych oraz przez władzę uchwałodawczą – Radę Miejską?

4.Zakres dalszego wykorzystania personelu lekarskiego i położniczego oddziału.

5.Jaki będzie sposób funkcjonowania Poradni Ginekologiczno – Położniczej w warunkach rozdzielności z leczeniem szpitalnym?

Proszę również o odpowiedź dotyczącą wniosków Komisji doraźnej ds. konsolidacji szpitali:

1.Przedstawienie-mającej powstać do 31 grudnia 2017 r.- koncepcji rozwiązania problemu opieki senioralnej, w tym zwiększenie miejsc w ZOL, powstanie poradni i oddziału geriatrycznego. Czy podejmie Pan w tym ostatnim współpracę ze Szpitalem Wojewódzkim?

2.Przedstawienie postulowanej do 30 września 2017 roku koncepcji rozwiązania miejsc parkingowych w obrębie Szpitala.

Panie Prezydencie, liczę na całkowitą otwartość wobec sprawy najważniejszej-zdrowia elblążan. Waga tematu nakazuje odpowiedź w trybie pilnym.

Monika Falej
Poseł na Sejm RP