Portal interia.pl zamieścił niedawno list od Czytelnika, który na jednej z krakowskich peryferyjnych ulic został przyłapany przez patrol policji na przekroczeniu prędkości. Jechał 75 km/godz., czyli o 25 km/godz. za szybko, jako że wspomniana ulica, choć prowadzi przez niemal szczere pola, formalnie leży w terenie zabudowanym.

Kierowca mandatu nie przyjął, sprawa trafiła do sądu, który podtrzymał decyzję policjantów i nałożył na „pirata drogowego” grzywnę w wyroku nakazowym. Ten nie dał jednak za wygraną i wyroku nie przyjął. Następstwem jego odmowy były dwie rozprawy przed sądem rejonowym. Z takim samym skutkiem – tyle, że zmniejszono wysokość grzywny.

Autor listu odwołał się do sądu wyższej instancji. No i okazało się, że było warto. Oto co pisze na ten temat w najnowszej korespondencji do INTERIA.PL sam zainteresowany…

„Jestem już po rozprawie apelacyjnej i, niestety, muszę zmartwić wszystkich tych, którzy życzyli mi dożywotnich ciężkich robót, odebrania na zawsze prawa jazdy, konfiskaty samochodu itp. wszystkiego najgorszego, bądź „tylko” wyzywali mnie od idiotów, kretynów etc. Sąd nie podzielił waszego zdania i choć uznał, że formalnie popełniłem wykroczenie, to po uwzględnieniu okoliczności faktycznych zamienił grzywnę na naganę. 

Ale prawdziwą naganę dostała… policja – sąd „zjechał” ją za łapanki, które nie mają nic wspólnego z poprawą bezpieczeństwa na drogach, a służą tylko wyciąganiu kasy, a to, że policja sama popełnia wykroczenia podczas kontroli (i nie tylko) uznał za absolutnie niedopuszczalne. Stwierdził też, że w tym miejscu powinno się podnieść dopuszczalną prędkość do co najmniej 70 km/h, a nawet 90 km/h, przy czym stanowczo podkreślił, że moja jazda 75 km/h nie stanowiła tam żadnego zagrożenia.”

Ucieszony pomyślnym zakończeniem sprawy Czytelnik kończy list uwagą, że warto walczyć o swoje racje, zwłaszcza gdy jest się przekonanym do ich słuszności. Na pewno – pod warunkiem, że ma się sporo czasu, cierpliwości i uporu.

źródło: realnapolska.pl