Pot jest naturalną właściwością każdego organizmu. W ten sposób nasze ciało wyrównuje temperaturę podczas upałów lub aktywności fizycznej. Potliwość często towarzyszy także sytuacjom stresowym lub w walce z chorobą. Co jednak gdy na co dzień staje się zbyt duża. Jak radzić sobie z tą przykrą dolegliwością? Podpowiadamy!

Nadmierna potliwość – co to jest i jak ją rozpoznać?

Organizm produkuje pot, aby utrzymać stałą temperaturę ciała i ochronić się przed przegrzaniem. Mechanizm tzw. termoregulacji można zaobserwować m.in. podczas upałów lub wysiłku fizycznego, kiedy ciało intensywniej się poci i redukuje w ten sposób temperaturę w organizmie. Ilość wydzielanego potu jest cechą indywidualną. Zależy m.in. trybu życia, temperatury otoczenia oraz wysiłku. Bywa jednak, że w wyniku zbyt dużej aktywności gruczołów potu jest zbyt dużo. Wówczas mamy do czynienia z nadmierną potliwością. Jest to dokuczliwa dolegliwość, którą należy leczyć dermatologicznie. Na konsultację ze specjalistą możesz umówić się np. tutaj https://enel.pl/lekarze/warszawa/dermatolog_113/.

Nadmierna potliwość to duży kłopot. Często wiąże się z poczuciem wstydu i stresem. Skutecznie utrudnia funkcjonowanie w towarzystwie, a także bywa utrapieniem w życiu zawodowym. Może mieć charakter pierwotny lub wtórny. Nadpotliwość pierwotna zwykle ma charakter miejscowy i symetryczny. Pocą się np. obie dłonie, stopy lub pachy. Często dotyczy również twarzy i głowy.  Nadpotliwość wtórna często wiąże się z innymi chorobami lub może być efektem stosowania niektórych leków. Wówczas zaburzenie ma ogólny charakter i najczęściej dotyczy całego ciała.

Jakie są przyczyny nadmiernej potliwości?

Nadpotliwość pierwotna jest uwarunkowana genetycznie. Wśród jej przyczyn wymieniane są także czynniki środowiskowe i emocjonalne. Do wzmożonego pocenia dochodzi m.in. na skutek lęku, intensywnego napięcia lub wzmożonego stresu. Często jej objawem jest nadmierna potliwość twarzy w szczególności czoła i okolic nad górną wargą.

Nadpotliwość wtórna może towarzyszyć różnym chorobom. Nadmierne pocenie jest wymieniane m.in. wśród objawów cukrzycy, gruźlicy, niektórych chłoniaków, nadczynności tarczycy, niewydolności serca lub choroby Parkinsona. Wzmożone wydzielanie potu często towarzyszy także infekcjom i stanom zapalnym. Może być też jednym z objawów zawału serca lub bezdechu sennego. 

Hiperhydroza, bo tak inaczej nazywamy nadpotliwość wtórną, może także dotyczyć osób z nadwagą i kobiet w ciąży oraz w okresie menopauzy. W tym ostatnim przypadku jest wynikiem zmian hormonalnych. W obrębie zaburzenia wymienia się m.in. nadmierne pocenie smakowe po zjedzeniu ostrych potraw oraz obfity pot, który towarzyszy przyjmowaniu niektórych leków, w tym antybiotyków lub leków przeciwzapalnych.

Jak leczyć nadmierną potliwość?

W leczeniu nadmiernej potliwości najważniejsze jest właściwe określenie przyczyny problemu. W pierwszym kroku należy wykonać badania, które wykluczą choroby ogólnoustrojowe. W drugim upewnić się, że nadpotliwość nie jest następstwem przyjmowania leków. Jeśli ma ona charakter miejscowy, może świadczyć o uszkodzeniu nerwów. W procesie diagnozy lekarze często korzystają ze czterostopniowej skali HDSS, która pozwala precyzyjnie określić dolegliwości i dopasować sposób leczenia.  

Leczenie miejscowe rozpoczyna się od stosowania preparatów przeznaczonych do aplikacji na skórę m.in. płynów, maści lub kremów dermatologicznych. Gdy terapia nie przynosi oczekiwanych efektów, lekarz może włączyć bardziej zaawansowane metody leczenia jak stosowanie mikrofal, ultradźwięków czy podanie toksyny botulinowej.

Terapia mikrofalami polega na uszkadzaniu gruczołów potowych przez mikrofale, co stale hamuje wydzielanie potu. W przypadku nadpotliwości miejscowej stosuje się także ostrzykiwanie toksyną botulinową, która zatrzymuje nerwy aktywujące gruczoły potowe. W leczeniu stosuje się także leki przeciwcholinergiczne. Są to leki blokujące nerwy i ograniczające wydzielanie potów.