Uczniowie i nauczyciele wystąpili na Starym Mieście, przy szopce usytuowanie przy Katedrze. Dzieci odegrały zabawne scenki jasełkowe. Śpiewano również tradycyjne polskie kolędy i piosenki świąteczne. Elblążanie, którzy z zaciekawieniem zatrzymywali się przy małych kolędnikach, otrzymywali specjalnie przygotowane ludowe życzenia.

„Wesołych Świąt” – pokrzykiwały dzieci do obserwujących ich występ elblążan, czym wzbudzały szczerą radość.

Ta inicjatywa dzieci i nauczycieli jest bardzo ważna. Przypomina nam bowiem o zapomnianym już zwyczaju kolędowania w okresie świąt Bożego Narodzenia. W Polsce odbywało się to w okresie bożonarodzeniowym, czyli od Wigilii do Święta Trzech Króli. Wiązało się z nim wiele przesądów i wróżb. Jednak był to także czas radości,  zjednoczenia i wspólnego  świętowania. Każdy region Polski ma swoich tradycyjnych kolędników, ale zawsze prowadziła ich Gwiazda Betlejemska, tak jak przy narodzinach Jezusa w Betlejem.

Uczniowie i nauczyciele SP Montessori  postanowili zaczerpnąć z tradycji różnych regionów Polski. Dlatego mogliśmy na Starówce zobaczyć: turonia i niedźwiedzia z cyganem. Uczestnicy sami wybrali dla siebie postacie i przygotowywali się do wydarzenia w szkole z cenną pomocą rodziców.

Mówią, że są trochę nowoczesnymi kolędnikami, bo śpiewają zarówno staropolskie pastorałki, jak i nowoczesne piosenki świąteczne. Wszystko po to, by wspólnie się radować w tym świątecznym czasie.

O Szkole Podstawowej w Elblągu prowadzonej metodą Montessori

Maria Montessori – włoska lekarka, pedagog, reformatorka wychowania przedszkolnego i wczesnoszkolnego. Pierwsza Włoszka otrzymała tytuł lekarza. Nominowano ją trzykrotnie do pokojowej Nagrody Nobla.

Jej działalność pedagogiczną popierali i błogosławili papieże: Benedykt XV, Pius X,  Pius XII, Paweł VI, Jan Paweł II.

Pedagogika Montessori  a tradycyjny system nauczania

1. Montessori reprezentuje holistyczne podejście do dziecka: ważny jest emocjonalny, społeczny, fizyczny, poznawczy aspekt edukacji –  a edukacja tradycyjna ma na celu głównie zdobywanie wiedzy (aspekt poznawczy).
2. W systemie Montessori dziecko ma wybór czasu, miejsca i rodzaju aktywności  –  podczas gdy w systemie tradycyjnym czas, miejsce i rodzaj aktywności są wybrane i zaplanowane przez nauczyciela w planie pracy.
3. W Montessori każde dziecko uczy się we własnym tempie, zgodnie z indywidualnym planem rozwoju tymczasem w tradycyjnym nauczaniu tempo pracy jest podyktowane możliwościami większości grupy i podstawą programową zunifikowaną dla wszystkich.
4. Różnowiekowe grupy montessoriańskie eksponują dziecko na różnorodność sytuacji społecznych i edukacyjnych, dzieci uczą się obserwując pracę innych. Zaś grupa jednowiekowa jest łatwa do zarządzenia przez nauczyciela i realizacji programu.
5. W Montessori dzieci uczą się poprzez pracę na konkretnych pomocach, przygotowanych w taki sposób, aby dziecko umiało powiązać abstrakcję z rzeczywistością. W systemie tradycyjnym dziecko uczy się poprzez zapamiętywanie pojęć, często dla niego abstrakcyjnych.
6. Nauczanie w Montessori skupia się na dziecku i wzbudzaniu jego motywacji, a nie na stopniach, karach i nagrodach obecnych w tradycyjnej metodzie.

[Pokaz zdjęć]