14 czerwca 2010 roku, po raz pierwszy w Polsce obchodzony był Dzień Dziennikarza Obywatelskiego.

Ten rodzaj dziennikarstwa wyrósł z jednej strony z dążenia poszczególnych osób do upublicznienia informacji, z drugiej – z poszukiwań alternatywnych źródeł wiadomości. Dlatego dziennikarstwo obywatelskie wypełnia przestrzeń, jaką zostawiają oficjalne doniesienia wespół z prężnymi, jednak często ukierunkowanymi mediami.

W 2000 roku w Korei Południowej serwis Ohmynews jako pierwszy użył sformułowania dziennikarz – obywatel. Dziś mottem tej strony jest hasło „Każdy obywatel reporterem”.

Kultowym medium dla dziennikarstwa obywatelskiego jest też Wikinews, platforma, na której każdy, w każdym czasie może stworzyć lub edytować już napisany artykuł przy jednoczesnym dostępie do wykazu dokonanych wcześniej zmian.

Powstałą polskojęzyczną wersję tej strony, w lutym 2005 roku, przyjmuje się za pierwszy polski serwis dziennikarstwa obywatelskiego. Za tym przykładem powstały kolejne, np. iThink.pl i Wiadomości24.pl. Dzień dziennikarza obywatelskiego jest inicjatywą autorki tego serwisu – Jolanty Paczkowskiej.

W ujawnianiu nieprawidłowości, korupcji, nadużyć i wszelkich innych skandali dziennikarstwo obywatelskie, dostępne, nieograniczone i powszechne, ma dużą przewagę nad tradycyjnym uprawianiem tego zawodu, gdzie końcowy artykuł przed opublikowaniem przechodzi przez wydawniczą taśmę produkcyjną, wraz z przydzieleniem tematów, wyborem struktury, źródeł artykułu i poprawkami redaktorów naczelnych.

Transparency International również zachęca do korzystania z Internetu przez obywateli jako metody walki z korupcją. Wskazuje tu na możliwość połączenia sił także poprzez podpisywanie petycji online, zbieranie dowodów na korupcyjną działalność, anonimowe demaskowanie takich działań, co z kolei czyni instytucje publiczne, rządy i przedsiębiorstwa bardziej odpowiedzialnymi za swoje czyny.

źródło: www.cba.gov.pl, foto: pixabay.com